Nordycka Unia Oświaty Polonijnej

Drodzy PTOKowcy!

PTOK jest członkiem Nordyckiej Unii Oświaty Polonijnej. Dlatego chciałybyśmy Wam przybliżyć idee i działalność tej stosunkowo młodej organizacji.
Nordycka Unia Oświaty Polonijnej jest stowarzyszeniem niezależnych i demokratycznych organizacji, których celem jest rozwijanie i promowanie inicjatyw, postaw i działań sprzyjających nauczaniu języka polskiego jako ojczystego i obcego oraz propagowaniu kultury polskiej w krajach nordyckich.” (http://unianordycka.com/statut)

Koncepcja utworzenia wspólnej organizacji oświatowej, Skandynawskiej Unii Oświaty Polonijnej, narodziła się na spotkaniu w Malmö jesienią 2009 r. Jej (kontynuacją) nastepstwem było powołanie Tymczasowego Komitetu Założycielskiego SUOP w Sztokholmie w kwietniu 2010 r. Komitet powołał Tymczasową Radę oraz przygotował dokumenty założycielskie Unii.

Na pierwszym Forum Unii w dniu 7 listopada 2010 r. w Kopenhadze zostały wybrane i ukonstytuowały się władze Unii. Wybrano czlonkow Rady Unii i Komisji Rewizyjnej na pierwszą trzyletnią kadencję, przyjęto statut Unii i zatwierdzono program dzialalności na lata 2011-2013.
Ze względu na przyłączenie się organizacji z kolejnych krajów nordyckich i w nawiązaniu do wspólnych tradycji i historii łączących te kraje, Forum Unii postanowiło rozszerzyć jej nazwę na Nordycką Unię Oświaty Polonijnej.

Unia deklaruje gotowość wszechstronnej współpracy z organizacjami i instytucjami w Polsce i poza jej granicami wspierającymi rozwój oświaty polonijnej, proponuje wymianę doświadczeń i opinii między nimi, pragnie zapewnić skuteczny przepływ informacji o podejmowanych inicjatywach. Unia zamierza wspomagać i propagować wszelkie propozycje i działania przyczyniające się do podniesienia rangi oświaty i kultury polskiej za granicą oraz do wzrostu świadomości o znaczeniu wielojęzyczności i drogi do niej wsród Polakow w kraju i poza nim.

Działalność Unii w 2011 roku.

1. Unia przedstawiła swoje stanowisko i wydała opinie o poradnikach „Z dzieckiem w świat. Rodzice małych dzieci za granicami” i „Poradnik dla animatorów szkolnictwa polonijnego, nauczycieli i rodziców”, współfinansowanych przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.
Naszym zdaniem:
„Poradniki długo oczekiwane – rozczarowują. Rozczarowują nie tylko dlatego, że zamiast porad, jak uczynić z polskości atut w konfrontacji z wielokulturowością, otrzymujemy zestaw wskazówek uniwersalnych i niestety, banalnych, takie ABC dla każdego świadomego rodzica, jak to zachodzi w przypadku poradnika „Z dzieckiem w świat”, ale również dlatego, że zbyt często mówi się w nim o nauce języka polskiego, a nie rozwoju języka rodzimego ucznia, podniesieniu jego kompetencji językowych i wsparciu wysiłku rodziców, by zmiana systemu edukacji nie spowolniła lub wręcz nie zahamowała rozwoju dziecka.”
„Już nie rozczarowanie, ale sprzeciw budzi odwoływanie się autorek obydwu poradników do procesu asymilacji, czyli nabywania nowej tożsamości, jako pożądanego u uczniów przebiegu migracji,… W nowoczesnym spojrzeniu na migrację kontakt z inną kulturą pojmujemy w kategoriach integracji, która różni się od asymilacji tym, że nie zakłada konieczności jednostronnego przystosowania się do kultury kraju przyjmującego, lecz wnoszenie własnego wkładu w tworzoną ze społecznością tego kraju wspólną kulturę.”
Zachęcamy do przeczytania opinii w całości pod http://unianordycka.com/category/naszym-zdaniem (wpis z 1 marca 2011).

2. Unia wydała opinie o projekcie MEN z dnia 9 marca 2011 r. dotyczącego zmiany ustawy o systemie oświaty oraz zmian niektórych innych ustaw.
Naszym zdaniem:
„Środowiska oświatowe poza granicami Polski od dawna domagały się zrównania w uprawnieniach szkół publicznych i społecznych, wskazując na fakt, że większość zadań związanych z edukacją polonijną realizują szkoły niepubliczne. To one kształcą ponad 86 % uczniów polonijnych w obszarze tzw. Przedmiotów ojczystych. Zatem te szkoły powinny otrzymać znaczące wsparcie od polskiego państwa.
Trzeba jednoznacznie stwierdzić, że projekt ustawy nie wychodzi naprzeciw tym postulatom, a zakładając kontynuację szkół działających przy konsulatach, podtrzymuje tak negatywnie przyjmowaną w środowiskach polonijnych systemową nierówność. W projekcie zmian w ustawie preferuje się finansowane z Polski szkoły publiczne, a odmawia się stworzenia systemu dotacji dla szkół niepublicznych, proponując im wzamian- nadzorowanie.” (naszym-zdaniem – wpis z 5 kwietnia 2011)

3. W dniach 1-2 października 2011 roku odbyła sie w Kopenhadze pierwsza konferencja Nordyckiej Unii Oświaty Polonijnej „Od migracji do integracji”.
Nordycka Unia Oświaty Polonijnej zorganizowała konferencję poświęconą prezentacji modeli integracji polskich uczniów w krajach nordyckich w aspekcie wielojęzyczności i wielokulturowosci, analizie zmian w tożsamości dziecka migrującego i ich konsekwencji dla edukacji polonijnej oraz roli nauczycieli polskich w procesie integracyjnym, a także polityce integracyjnej w państwach nordyckich. 
Oto tytuły niektórych prezentacji i referatów przedstawionych podczas konferencji w Kopenhadze, dostępnych w całości na stronie NUOP: 
  • „Wszystkie języki werbalizują świat, indywidualizuje go tylko język ojczysty.”
  • „Możliwości integracji na przykładzie różnych kontekstów kulturowych.”
  • ,,Migracja i dwujęzyczność.”
  • ,,Zmiany w prawodawstwie szwedzkim dotyczące języków ojczystych i ich możliwy wpływ na model integracji uczniów migracyjnych”.
  • „Edukacja polskich uczniów migracyjnych w krajach nordyckich. Konstrukcja raportu.”- Danuta Kral-Leszczynska i Agnieszka Janus-Hiekkaranta (PTOK)
  • „Polski moduł kulturowo-edukacyjny w migracyjnych programach integracyjnych.Maria Małaśnicka-Miedzianogóra
Na zakończenie spotkania Agnieszka Janus-Hiekkaranta przedstawiła wnioski z konferencji i postulaty, które zostały zawarte w końcowym dokumencie, jakim jest Deklaracja Kopenhaska (http://unianordycka.com/)

4. Zarząd NUOPu wziął udział w konferencji zorganizowanej w Sztokholmie w terminie 21-23 października 2011 przez Związek Nauczycieli Polskich w Szwecji. Na konferencję oświatową dla nauczycieli języka polskiego zaproszeni byli również przedstawiciele Szwedzkiego Urzędu Szkolnictwa, Ośrodka Rozwoju Polskiej Edukacji za Granicą, Ministerstwa Edukacji Narodowej, Nordyckiej Unii Oświaty Polonijnej oraz gości z Litwy, Łotwy i Estonii, reprezentujących szkoły polskie.
NUOP w Sztokholmie reprezentowali Maria, Ewa, Agnieszka, Danuta oraz Jacek.
We wnioskach pokonferencyjnych zwrócono uwagę na następujące problemy i zaproponowano rozpoczęcie pracy nad ich rozwiązaniem:
a) Zarówno podstawa programowa jak i materiały edukacyjne dla polskich uczniów migracyjnych powinny w znacznie większym stopniu uwzględnić wielokulturowe i wielojęzyczne uwarunkowania, w jakich funkcjonują i w jakich kontynuują naukę przedmiotów ojczystych.
b) Materiały edukacyjne przeznaczone dla polskich uczniów migracyjnych powinny być przygotowywane również (i na takich samych zasadach) z udziałem nauczycieli pracujących poza granicami Polski, co powinno podnieść przydatność i jakość tychże materiałów.
c) Wszyscy nauczyciele polscy pracujący poza granicami, w tym nauczyciele zatrudnieni w lokalnych systemach edukacyjnych, powinni mieć bezpośredni dostęp do materiałów edukacyjnych tworzonych przez ORPEG w systemie e-learning (np. prezentacje z różnych przedmiotów, materiały ikonograficzne, testy, sprawdziany, konkursy).
d) Zainicjować i sprawdzić możliwości stworzenia punktu doradztwa i konsultacji on-line dla rodziców i dzieci migrujących. Konsultant powinien być kompetentny w zakresie psycholingwistyki z doświadczeniem pracy za granicą.

5. Rada NUOP pracuje nad przygotowaniem raportu o stanie oświaty polonijnej w krajach nordyckich.
Na konferencjach w Kopenhadze i Sztokholmie prezentacje konstrukcji raportu, jego główne założenia, cele i zadania przedstawiły Danuta Kral-Leszczyńska i Agnieszka Janus-Hiekkaranta. Raport zawiera informacje dotyczące podstaw prawnych i historii nauczania językow ojczystych w Danii, Finlandii, Islandii, Norwegii i Szwecji, organizacji ich nauczania i jej szczegółowych uwarunkowań w poszczególnych krajach nordyckich, dane uzyskane z placówek oświatowych odpowiedzialnych za realizację programów nauczania języka ojczystego i ocenę jego funkcjonowania w istniejących systemach. Raport będzie stanowić punkt wyjścia do powszechnej debaty na szerszym forum nauczycielskim, do nakreślenia wspólnej polonijnej strategii oświatowej, a w dalszej perspektywie do stworzenia podstaw nowoczesnej, długofalowej polityki edukacji polonijnej w tych krajach. Po zebraniu wszystkich materiałów, usystematyzowaniu i analizie danych raport zostanie opublikowany w wersji internetowej i prawdopodobnie drukiem.
W planach NUOP na rok 2012 jest przede wszystkim realizacja pierwszego etapu projektu ”Remedium” skierowanego do rodziców polskich uczniów migracyjnych.
Projekt ”Remedium” zakłada przygotowanie wspólnej strategii działań na rzecz uświadamiania rodziców przebywających na emigracji o znaczeniu dalszego rozwoju języka polskiego ich dzieci dla zachowania tożsamości i pozytywnej integracji w nowych środowiskach i systemach edukacyjnych. Jego celem jest przekazanie rodzicom mieszkającym poza Polską aktualnej wiedzy na temat korzyści wynikających z nauki języka ojczystego oraz praw ucznia obcojęzycznego w systemach prawnych państw nordyckich.
Jesienią 2012 roku odbędzie się w Bergen (Norwegia) konferencja na temat form współpracy z rodzicami przy nauczaniu języka polskiego jako ojczystego podczas procesu integracji. W konferencji wezmą udział nauczyciele pracujący w krajach nordyckich oraz przedstawiciele organizacji oświatowo-kulturalnych wspomagających ich pracę.
Celem konferencji i intencją jej organizatorów jest także podniesienie poziomu wiedzy nauczycieli w zakresie regulacji prawnych dotyczących sytuacji prawnej i edukacyjnej dzieci w krajach nordyckich.
Zapraszamy wszystkich do lepszego zapoznania sie z NUOP na stronie internetowej organizacji: http://unianordycka.com/

Z serdecznymi pozdrowieniami,
Danuta Kral-Leszczyńska, wiceprzewodnicząca rady NUOP
Agnieszka Janus-Hiekkaranta, członek rady NUOP
Helsinki, 16.01.2012

Popularne posty

Obraz

Zmiany!